ادامه خطبه 19
"و ان امراء دل علی قومه السیف، و ساق الیهم الحتف، لحری أن یمقته الاقرب، و لایأمنه الابعد"
قال السید الشریف: یرید(ع) انه أسر فی الکفر مرة و فی الاسلام مرة، و أما قوله (ع): "دل علی قومه السیف" فأراد به حدیثا کان للاشعث مع خالد بن الولید بالیمامة، غر فیه قومه و مکر بهم حتی أوقع بهم خالد، و کان قومه بعد ذلک یسمونه "عرف النار" و هو اسم للغادر عندهم.
موضوع بحث ما درسهایی از نهج البلاغه بود، در جلسه گذشته خطبه نوزدهم و داستان اشعث مطرح بود، به اینجا رسیدیم که حضرت میفرماید:
"و ان امراء دل علی قومه السیف، و ساق الیهم الحتف، لحری أن یمقته الاقرب، و لایأمنه الابعد"
(همانا مردی که راهنمایی کند بر قوم خود شمشیر را، و سوق دهد به طرف آنان مرگ را، سزاوار است که نزدیک ترین افراد به او او را مبغوض دارد، و دورترین افراد به او اعتماد نکنند.)
.jpg)
