آیت‌الله منتظری

ندارند، احتمالش را هم نمی دهند که شاید علوم پیغمبر پیش عترت پیغمبر باشد، پیش حضرت علی باشد که پیامبراکرم (ص) در مورد آن حضرت فرمود: "علی باب علم من است" یا فرمود: "أقضاکم علی"بحارالانوار، ج 46، ص 136، چاپ بیروت آن کس که بهتر از همه فن قضاوت را می‎داند علی است.

برای این که روشن شود که چقدر در مسیر علمی مسلمین انحراف افتاده بوده حدیث صحیح و جالبی را نقل می‎کنم: زرارة بن أعین که یکی از اصحاب خاص امام باقر و امام صادق (ع) و از بزرگان و علمای اصحاب ائمه بوده است می‎گوید: مسأله ارث جد را از امام باقر(ع) سؤال کردم، فرمودند: همه در آن به رأی خود سخن گفته اند جز امیرالمؤمنین (ع)، عرض کردم: امیرالمؤمنین (ع) چه فرموده اند؟ فرمودند: فردا بیا تا آن را از روی کتاب برایت بخوانم، فردا بعدازظهر رفتم خدمت حضرت، و ساعت خلوت من با حضرت بعد از ظهر و عصر بود، همیشه در خلوت سؤال می‎کردم تا مبادا با تقیه جواب بدهند. وقتی که وارد شدم به فرزند خود جعفر فرمودند: صحیفه فرائض را برای زراره بخوان، و خودشان رفتند برای خواب. من و جعفر در اتاق ماندیم، پس صحیفه ای را که مثل ران شتر بود آوردند و فرمودند: برایت نمی خوانم تا تعهد بدهی مطالب را به احدی نگویی تا وقتی که من اجازه دهم، گفتم: چرا سخت گیری می‎کنید؟ ولی بالاخره پذیرفتم، در حالی که من خود را اعلم مردم به فرائض و وصایا می‎دانستم و دنبال این بودم که کسی مسأله ای از فرائض و وصایا را سؤال کند که من آن را ندانم و نیافتم چنین کسی را، وقتی کتاب را در اختیار من گذاشتند و در آن نگاه کردم دیدم مطالبی هست غیر از آنچه در دست مردم است، تا آخر کتاب را با بی اعتنایی و بدبینی خواندم و در حالی که می‎خواندم می‎گفتم باطل است ! بعد کتاب را بستم و تحویل دادم. فردا صبح که امام باقر(ع) را ملاقات کردم فرمودند: صحیفه فرائض را خواندی ؟ گفتم: آری،