خطبه 17 (درس 59)
"جلس بین الناس قاضیا ضامنا لتخلیص ماالتبس علی غیره؛ فان نزلت به احدی المبهمات هیاء لها حشوا رثا من رأیه، ثم قطع به، فهو من لبس الشبهات فی مثل نسج العنکبوت: لایدری أصاب أم أخطأ؛ فان أصاب خاف أن یکون قد أخطأ، و ان أخطأ رجا أن یکون قد أصاب، جاهل خباط جهالات. عاش رکاب عشوات لم یعض علی العلم بضرس قاطع یذری الروایات اذراء الریح الهشیم، لاملئ و الله باصدار ما ورد علیه، و لا هو أهل لما فوض الیه"
ادامه بیان ویژگی های گروه دوم
موضوع بحث درسهایی از نهج البلاغه بود، خطبه هفدهم مطرح بود. در این خطبه حضرت فرمودند مبغوضترین اشخاص پیش خدا دو دسته اند، بحث در مورد ویژگی های دسته دوم بود و رسیدیم به اینجا که حضرت میفرماید:
"جلس بین الناس قاضیا ضامنا لتخلیص ماالتبس علی غیره"
(او با این معلومات آلوده و بیهوده به عنوان قاضی بین مردم مینشیند، در حالی که خود را عهده دار بیان و گشودن مشکلات و مشتبهات مردم میداند.)
کلمه "جلس" جزای کلمه "اذا" در آخر درس قبل میباشد؛ یعنی هنگامی که