آیت‌الله منتظری

خطبه 3 (درس 41)

و من خطبة له (ع) و هی المعروفة بالشقشقیة :

"اما و الله لقد تقمصها فلان، و انه لیعلم ان محلی منها محل القطب من الرحی؛ ینحدر عنی السیل، و لایرقی الی الطیر، فسدلت دونها ثوبا، و طویت عنها کشحا، و طفقت أرتئی بین أن أصول بید جذاء، او اصبر علی طخیة عمیاء، یهرم فیها الکبیر، و یشیب فیها الصغیر، و یکدح فیها مؤمن حتی یلقی ربه، فرأیت أن الصبر علی هاتا أحجی، فصبرت و فی العین قذی، و فی الحلق شجا، أری تراثی نهبا، حتی مضی الاول لسبیله، فادلی بها الی فلان بعده.

ثم تمثل بقول الاعشی:

فیا عجبا!! بینا هو یستقیلها فی حیاته اذ عقدها لاخر بعد وفاته لشد ما تشطرا ضرعیها! فصیرها فی حوزة خشناء، یغلظ کلمها، و یخشن مسها، و یکثر العثار فیها، و الاعتذار منها"

تحقیقی پیرامون سند خطبه شقشقیه

موضوع بحث درسهایی از نهج البلاغه بود، به خطبه سوم رسیدیم. خطبه سوم از خطبه های معروف نهج البلاغه است، معروف به شقشقیه، درباره علت این نام در آخر خطبه سخن خواهیم گفت. این خطبه را حضرت علی (ع) در اواخر خلافتشان