"موضع فی جهال الامة"
(در بین مردم نادان یکه تازی میکند.)
"موضع" یعنی تاخت و تاز دارد. آیه شریفه قرآن دارد: (و لاوضعوا خلالکم)سوره توبه، آیه 47 در بین شما میتازانند.
خلاصه حضرت میفرماید: این دسته در بین مردم نادان تاخت و تاز دارند، جلال و جبروتی برای خودشان درست کرده اند، و در مقام فتوی و قضاوت نشسته اند، چنین افرادی جهلشان مربوط به خودشان نیست بلکه مردم را به دور خودشان جمع کرده و وادار میکنند که از آنها پیروی کنند.
"عاد فی أغباش الفتنة"
(در ظلمت های فتنه میدود.)
"عاد" از ماده "عدو" به معنای دویدن است، یعنی میدود و میتازاند. در بعضی از نسخه ها "غار" آمده، یعنی غافل و یا فریب دهنده؛ در نقل اصول کافی "عان" آمده،کافی، ج 1، ص 55، باب البدع و الرأی، حدیث 6 یعنی اسیر، جمع آن میشود "عوانی". "أغباش" جمع "غبش" است، به معنای آخر شب که کاملا تاریک است؛ در بعضی از نسخه ها "أغطاش" دارد جمع "غطش"، آن هم به معنای تاریکی است.
انسان در تاریکی باید خیلی آهسته و دست به عصا برود که در چاه نیفتد. این دسته در تاریکی میدوند و از افتادن در چاه هم باکی ندارند، میخواهند آقایی و ریاست خود را حفظ کنند. مردم هم به دنبال آنها در چاه میافتند.
"عم بما فی عقد الهدنة"
(از دیدن آنچه در صلح و صفا هست کور است.)
یعنی آدمی که فتنه انگیزی میکند نمی داند که صلح و صفا هم به نفع خودش و هم به نفع جامعه است، لااقل به عذاب و عقاب خدا گرفتار نمی شود، اما این معنا را نمی فهمد، به همین دلیل او کور است و در فتنه که تاریکی است میتازد و مردم را