که به دل انسان نشسته و در مقابل آن تسلیم شده است "مشغوف" میگویند. در قرآن کریم آمده: (قد شغفها حبا)سوره یوسف، آیه 30 محبت یوسف به پرده دل زلیخا رسید.
معنای بدعت و نمونه هایی از آن
"بدعة" از ماده "ابتدع یبتدع" و اسم مصدر است، "ابتداع" معنایش ساختن است. در مورد خداوند میگوییم: (ابتدع السماوات و الارض) خداوند این آسمان و زمین را ابداع و ایجاد کرده است. "بدعة" یعنی یک چیز ساختگی، منتها این طور نیست که هر چیز ساختگی خلاف باشد.
وهابی ها بر این عقیده اند که هرچه بعد از پیغمبراکرم حادث شود باطل است، از محمد بن عبدالوهاب رهبر وهابی ها نقل میکنند که میگفت: "المحدثات بعد رسول الله کلها بدعة" آنچه بعد از رسول الله (ص) حادث شده همه اش بدعت است. ظاهر گفته او همه چیز را شامل میشود، لذا باید گفت: مثلا هواپیما بعد از پیغمبراکرم (ص) ساخته شده پس بدعت است ! نقل میکنند حکومت سعودی وقتی میخواست تلگراف و چیزهایی از این قبیل بیاورد، علمای وهابی میگفتند: تلگراف در زمان پیغمبر نبوده بعد ساخته شده است پس بدعت است ! بالاخره به علما گفتند به هر صورت باید این گونه امور را حلال کنید، آخر نمی شود یک کشور تلگراف و امثال آن را نداشته باشد.
اصطلاحا بدعت به چیزهایی میگویند که دروغ یا حرام باشد، مثل این که کسی فکر غلطی ابداع کند و عقیده باطلی را به مردم القاء کند. نمونه آن بحث هایی است که متکلمین داشته اند، یک عده جبری بوده اند، یک عده تفویضی و یک عده مشبهه، یعنی خداوند را به موجودات تشبیه میکرده اند، عده ای مجسمه بودند که خداوند را جسم میدانسته اند، و عده ای هم مجبره، اینها به عنوان فکر و عقیده