اثرات وجودی تقوی
"لایهلک علی التقوی سنخ أصل"
(کسی که ریشه ریشه اش بر تقوی باشد هلاک نمی شود.)
"سنخ" یعنی ریشه و "أصل" هم به معنای ریشه است، ریشه ریشه باید روی تقوی باشد. حضرت میفرماید: اگر انسان ریشه اعمال و معارف اعتقاداتش در تقوی باشد سبب نجاتش میشود. خدا در قرآن میفرماید: (أفمن أسس بنیانه علی تقوی من الله و رضوان خیر أم من أسس بنیانه علی شفا جرف هار)سوره توبه، آیه 109 آیا کسی که تأسیس کند بنیان و ساختمان خودش را روی تقوی بهتر است یا کسی که بنیان خود را بر لبه پرتگاه تأسیس کند؟
باید انسان ایمان و معارف و علم و اعمال و رفتار خودش را بر اساس تقوی و حفظ حریم خدا بگذارد، اگر چنین نباشد مثل ساختمانی است که بر لب پرتگاه ساخته شده باشد که هیچ ارزشی ندارد. تقوی مثل زمین مستعدی است که درختی در آن کشت شود؛ ولی اگر زمین شوره زار باشد درخت نمو نمی کند.
"و لایظماء علیها زرع قوم"
(و با بودن تقوی هیچ کشت و زرعی تشنه نمی شود.)
اعمالی که انسان انجام میدهد همه کشت است، معارف و علومی را که تحصیل میکند مثل بذری است که در دل انسان پاشیده میشود، و به وسیله عبادات و اعمال آبیاری و تکمیل میشود.
انسان فراموشکار است و اگر روزی پنج نوبت در مقابل خدا نایستد و با خدا حرف نزند و رکوع و سجود نکند کم کم ایمانش سست میشود. بسا انسان در اثر کارهای زشت ایمانش سست شود به گونه ای که وقت مرگ بی ایمان از دنیا برود.