حضرت را به این صورت نقل کرده اند: "من أبدی صفحته للحق هلک عند جهلة الناس"منهاج البراعة، ج 3، ص 232 اگر کسی روی خود را برای دفاع از حق و به نفع حق ظاهر کند و در این راه ایستادگی کند، مردم نادان - چون اهل تشخیص نیستند - در مقابل او میایستند و باعث هلاکت او میشوند. ظاهرا این نقل مناسب تر است و مؤید این نقل جمله بعدی حضرت است که میفرماید:
"و کفی بالمرء جهلا أن لایعرف قدره"
(و برای نادانی یک انسان همین اندازه کافی است که موقعیت خودش را تشخیص ندهد.)
وقتی که حضرت امیرالمؤمنین (ع) به خلافت ظاهری رسید عده ای به آن حضرت اصرار میکردند که معاویه را تثبیت کن و مصلحت در عزل معاویه نیست، اما حضرت امیرالمؤمنین (ع) چون معاویه را صالح نمی دانست برای یک دقیقه هم حاضر نبود حکومت معاویه را امضاء کند. معاویه به زور تسلیم اسلام شده و از روی ناچاری اسلام را پذیرفته بود، معاویه و ابوسفیان در سال هشتم هجرت پس از فتح مکه از روی ناچاری به اسلام روی آوردند،سیره ابن هشام، ج 4، ص 43؛ و تاریخ طبری، ج 2، ص 329 این معاویه امروز در مقابل حضرت علی (ع) - که اولین مردی است که به پیغمبراکرم (ص) ایمان آورده و بزرگ شده دامان پیامبر است، و در مورد علمش پیغمبراکرم (ص) فرمود: "أنا مدینة العلم و علی بابها"الغدیر، ج 6، ص 61 من شهر علم هستم و علی در آن شهر - ادعای خلافت و رهبری مسلمانها را دارد و آشکارا فسق و فجور را از حد گذرانده است، و عده ای هم به حضرت علی (ع) اصرار میکنند که مصلحت در تثبیت اوست. در هرحال چنین فردی (حضرت علی (ع" در نزد مردم نادان شکست میخورد؛ زیرا مردم نادان حقیقت و عدالت حضرت علی را طالب نیستند، و مفاسدی را که در تثبیت معاویه بود درک نمی کنند.