"عما بین یدیه من المثلات"
(از آنچه در پیش روی دارد از عقوبت ها.)
"بین یدیه" یعنی جلوی انسان. بعضی از شارحان نهج البلاغه عقوبت های جلو را عقوبت های گذشته معرفی کرده اند، بدین معنی که گویا گذشته ها در مقابل شماست و شما آنها را میبینید. ممکن هم هست عکس آن باشد، زیرا گذشته را انسان پشت سر گذاشته، و آنچه جلوی انسان است آینده است. انسان مسافری است که به طرف قیامت و آخرت میرود، و راهی که در پیش دارد بین دو دست اوست. خداوند از زبان شیطان میفرماید: (لاقعدن لهم صراطک المستقیم ثم لاتینهم من بین أیدیهم و من خلفهم و عن أیمانهم و عن شمائلهم)سوره اعراف، آیات 16 و 17 خدایا برای این مردم بر سر راه راست تو مینشینم و از چهار جبهه به این مردم حمله میکنم، از جلوی دستهایشان و از پشت سرشان و از طرف راستشان و از طرف چپشان.
در اخبار و روایات در تفسیر این آیه آمده است:تفسیر نور الثقلین، ج 2، ص 11 آنچه در جلو قرار دارد مرگ و قیامت است، چون به طرف مرگ و قیامت میرویم شیطان آن را از ذهن ما بیرون میبرد و ما را از مردن و قیامت غافل میکند؛ و منظور از آنچه پشت سر است دنیاست، چون انسان به طرف آخرت که میرود دنیا را پشت سر میگذارد، شیطان میگوید: دنیا را برای او زینت میدهم تا به آن دلبسته شود؛ و منظور از طرف راست اعمال خوب است، شیطان میگوید اعمال خوب را در نظر انسان سست میکنم که انجام ندهد؛ و منظور از طرف چپ اعمال زشت است، شیطان کاری میکند که انسان کارهای زشت را انجام دهد و مرتکب گناه و معصیت شود.
بنابراین تفسیر "عما بین یدیه من المثلات" یعنی عقوبت هایی که در پیش دارید، سنخ عقوبت هایی که برای گذشتگان بود چه عقوبت دنیوی و چه عقوبت اخروی.