آیت‌الله منتظری

جمل خطاب به مردم بصره ایراد کرده فرمودند: "کنتم جند المراءة، و اتباع البهیمة" شما مردم بصره ارتش یک زن شده بودید و پیروان یک چهارپا. این بهیمه که منظور شتر عایشه است به حدی محور بود که تا مادامی که شتر زنده بود آنها استقامت داشتند. حضرت علی دید تا این شتر در صحنه است مسلمانها کشته می‎دهند، برای حضرت فرقی نداشت که از چه طرف کشته می‎شود، زیرا هر دو طرف مسلمان بودند، لذا حضرت فرمود: "ویلکم اعقروا الجمل فانه شیطان، اعقروه و الا فنیت العرب"منهاج البراعة، ج 3، ص 190 شتر را پی کنید، این شتر شیطان است، شتر را پی کنید وگرنه همه عرب کشته می‎شوند.

در شرح نهج البلاغه مرحوم خوئی آمده: وقتی که شتر را پی کردند و یک پایش را قطع کردند یکی از افراد بنی ضبه به جای پای شتر زیر شتر قرار گرفت، تا این که بالاخره پای دیگر شتر را قطع کردند و بر زمین افتاد، حضرت فرمود جسدش را آتش بزنید و خاکسترش را بر باد دهید که این شتر مایه فساد است، وقتی این کار را انجام دادند حضرت فرمود: "لعنه الله من دابة فما اشبهه بعجل بنی اسرائیل"منهاج البراعة، ج 3، ص 191؛ و شرح ابن ابی الحدید، ج 1، ص 266 خداوند لعنت کند این حیوان را که چقدر شباهت به گوساله بنی اسرائیل دارد!

آن گوساله یک صدایی کرد و همه آن را پرستیدند، حضرت موسی دستور داد گوساله را با این که از طلا بود سوزاندند و خاکسترش را به دریا ریختند. آیه قرآن می‎گوید موسی خطاب به سامری گفت: (و انظر الی الهک الذی ظلت علیه عاکفا لنحرقنه ثم لننسفنه فی الیم نسفا)سوره طه، آیه 97 ببین این خدایی را که تو داری و در خدمتش ایستاده ای می‎سوزانیم و خاکسترش را به دریا می‎ریزیم، اگر جنازه اش می‎ماند ممکن بود در آینده قداستی پیدا کند و محور تشکیلاتی برای مبارزه قرار گیرد؛