آیت‌الله منتظری

کم توانتر است بر دوشش بار سنگینی بگذارد. حکومت همه اش مسئولیت است، پس باید کسی که استعداد و ساختمان روحی و جسمی او قویتر است مسئولیت بر دوش او گذاشته شود.نظر استاد در این امور باز به شرایط اجتماعی و تربیت موجود برمی گردد، و لذا اگر در عصر و زمانی و شرایط و محیطی نوع تربیت دگرگونی یافت و خانم ها از نظر آموزش و تربیت به گونه ای رشد یافتند که در مدیریت، قضاوت، مسئولیت های گوناگون اجتماعی و مقام مشورت همسان با مردان قرار گرفتند، در آن صورت ملاک زن و مرد نمی باشد، ملاک شرایط عامه چون ایمان، هوش، توانایی، مدیر و مدبر بودن و دانش خواهد بود، البته در این باره نکات دیگری مطرح است. نگاه کنید به دراسات فی ولایت الفقیه، ج 1، صفحات 321 و 350 و 359؛ و مبانی فقهی حکومت اسلامی، ج 2، ص 99

شما امروز در دنیای آزاد اروپا و امریکا دقت کنید، با این که برای آنها فرق نمی کند که رییس جمهور مرد باشد یا زن، اما می‎بینید در این کشورها رییس جمهور، نخست وزیر، وزرا، استانداران، و در بخش اقتصادی فرضا اداره مؤسسات و کارخانجات و سرمایه گذاریهای مهم نوعا از مردان انتخاب می‎گردند. با این که از نظر مذهب و قوانین حقوقی محدود نیستند ولی از باب این که اداره این امور آن اندازه که به عقل و تدبیر و فکر احتیاج دارد - و این در مردها بیشتر است - به مهر و محبت و عاطفه احتیاج ندارد، و لذا عملا به دست مردها افتاده است.

همچنین است کارهای سنگین بدنی مثل رانندگی کامیون، جرثقیل، و کارهای ساختمانی بزرگ، از باب این که با ساختمان جسمی مرد سازگار می‎باشد نوعا به عهده مردها قرار گرفته است. حالا خانم ها اعتراض نکنند که چرا مردها راننده کامیون و تریلر باشند، چون این گونه کارهای سخت و سنگین که ملازم با فشار و مشقت است نمی تواند به عهده زن باشد، و چون ساختمان وجودیش ظریف تر و روحش لطیف تر است یک سنخ کارهای مناسب با او بر دوشش خواهد بود.

این که حضرت می‎فرماید: "ان النساء ....نواقص العقول" این عقل در مقابل احساس و عاطفه است؛ یعنی در زن احساس و عاطفه و محبت و لطف زیادتر