المعوج ان أقمته کسرته"بحارالانوار، ج 12، ص 112 و 116؛ کافی، ج 5، ص 513، باب مداراة الزوجة، روایت 2 زن مثل دنده کج است، اگر بخواهی راستش کنی او را میشکنی.
در مسأله حکومت هم به همین صورت است. حکومت و ریاست یک کشور خیلی عقل و تدبیر میخواهد و با شعار و احساس کشور را نمی شود اداره کرد، کشور مشکلات خارجی دارد، دشمن خارجی دارد، مشکلات داخلی دارد، باید با سیاست و عقل و تدبیر و آینده نگری مواجه شد، کسی که میخواهد کشوری را اداره کند و در رأس حکومت یک کشور قرار میگیرد باید خیلی عقل و تدبیر و فکر و مآل اندیشی داشته باشد تا در برخورد با دشمنان داخلی و خارجی و مشکلات راه صحیح را انتخاب کند و مثل کوه در برابر مشکلات مقاوم باشد.
مسأله قضاوت هم همین طور است، قاضی باید واقعه ای را خوب فکر کند، ریزه کاریهایش را دقت کند، تحت تأثیر هیچ یک از طرفین دعوی قرار نگیرد، چه بسا یکی از طرفین دعوی و یکی از متخاصمین گریه و زاری کند یا تطمیع و یا تهدید کند، باید قاضی خیلی محکم باشد و تحت تأثیر این گونه چیزها قرار نگیرد و عقل را حکم قرار دهد و با کمال متانت و دقت در اطراف قضیه مطالعه کند و حق را کشف و حکم نماید.
بنابراین هم حکومت و هم قضاوت و هم طلاق آن اندازه که به عقل و مآل اندیشی احتیاج دارد به احساس و عاطفه نیاز ندارد، و خداوند این گونه امور را در اختیار مردان قرار داده است. البته تصور نشود که اینها مقام است، در اسلام حکومت یا قضاوت مقام حساب نشده بلکه خدا اینها را به عنوان مسئولیت و بار سنگین بر دوش مرد گذاشته است که قدرت تحملش نسبت به زن به حسب شرایط اجتماعی و آموزشی و ساختمان طبیعی و روحی زیادتر است. خداوند به خواهران نخواسته کم لطفی داشته باشد و زنی که ساختمان وجودیش در کارها
.jpg)
