آیت‌الله منتظری

خطبه 13 (درس 50)

و من کلام له (ع) فی ذم أهل البصرة :

"کنتم جند المراءة ، و أتباع البهیمة"

موضوع بحث ما درسهایی از نهج البلاغه بود، به خطبه سیزدهم رسیدیم. بعد از آن که حضرت امیر(ع) در جنگ جمل که در حوالی بصره انجام شد پیروز شدند فرمایشاتی در مذمت اهل بصره فرمودند.

"کنتم جند المراءة ، و أتباع البهیمة"

(شما مردم بصره ارتش یک زن شده بودید، و پیروان یک چهارپا.)

"بهیمة" یعنی زبان بسته، از ریشه "ابهام" است؛ جمع "بهیمة" "بهائم" است، به چهارپایان بهائم می‎گویند چون صدای آنان مبهم است.

توضیح داستان جنگ جمل در درسهای سابق و در ذیل خطبه ششم گذشت. اجمال داستان این است که طلحه و زبیر پس از کشته شدن عثمان با حضرت علی (ع) بیعت کردند، ولی خواسته هایی از حضرت امیر داشتند که چون آن خواسته ها برآورده نشد به قصد این که خلافت حضرت علی را به هم بزنند از مدینه به مکه رفتند و به همراهی عایشه تصمیم گرفتند که علیه حضرت قیام کنند، در