جواب کلامی به این مضمون فرمودند: محمد فرزند من است ولی حسن و حسین هم فرزند من و هم فرزند پیامبرخدا(ص) هستند،شرح ابن ابی الحدید، ج 1، ص 245؛ و منهاج البراعة، ج 3، ص 176 و 177 و برای حفظ حریم پیامبرخدا من مخصوصا حسن و حسین را پرچمدار قرار ندادم. حضرت پس از این که پرچم را به محمد حنفیه دادند این جملات را به محمد فرمودند:
توصیه های نظامی حضرت علی (ع) به محمد حنفیه
"تزول الجبال و لاتزل"
(بسا کوهها از جا تکان بخورند ولی تو از جایت تکان نخور.)
این جمله خبریه به جای جمله شرطیه است، مثل این که حضرت این گونه فرموده باشد: "ان زالت الجبال فلاتزل" اگر بر فرض کوهها از جای خود حرکت کنند و جاکن شوند تو از جای خودت حرکت نکن. این منتهای تأکید را میرساند. کوهها معمولا تکان نمی خورند و به زمین میخکوب هستند ولی میخواهد بفرماید: اگر در کوهها تزلزل پیدا شد و حادثه ای رخ داد و خواست جاکن شود، فرزندم مبادا از جایت تکان بخوری و محکم ایستاده باش.
رمز پیروزی همیشه به محکم بودن اشخاص و به ایستادگی و استقامت نیروها مخصوصا فرماندهان است، فرماندهان باید افراد محکمی باشند تا سربازانی که زیردست آنها هستند در صحنه بمانند، اگر فرمانده فرار کرد همه فرار میکنند.
این جمله حضرت دستور استقامت و پایداری است، کسی که برای خدا جنگ میکند و آمدنش برای خداست به هیچ وجه نباید در او تزلزل پیدا شود.
یکی از گناهان کبیره که خدا در قرآن بر آن وعده آتش داده فرار از "زحف" است سوره انفال، آیات 15 و 16 یعنی فرار کردن از وسط ارتش، چون یک نفر فرار کند در دیگران تزلزل پیدا میشود.
.jpg)
