آیت‌الله منتظری

می‎آورد، و مؤمن شجاع عرصه را بر باطل تنگ خواهد کرد.

"و أیم الله لافرطن لهم حوضا أنا ماتحه"

(و قسم به خدا حوض جنگ را بر اینها پر خواهم کرد!)

"لافرطن" یعنی حتما پر می‎کنم؛ "أنا ماتحه" یعنی خودم آبش را تهیه می‎کنم و پرش می‎کنم، "ماتح" به کسی می‎گویند که از چاهی آب بکشد، و "مائح" به کسی می‎گویند که برود ته چاه و از آن آب بردارد؛ "أیم، أیم، أیم، یم و أیمن" همه به یک معناست، یعنی قسم به خدا.

حضرت می‎فرماید: در این جنگ چنان عرصه را بر اینها تنگ خواهم کرد که هیچ کدام نجات پیدا نکنند. جنگ را تشبیه به حوض و استخر کرده اند، خودمان می‎گوییم فلانی در گرداب غرق شده است. حضرت هم مثل این که می‎فرماید: گردابی برای اینها درست خواهم کرد که در آن غرق شوند.

"لایصدرون عنه و لایعودون الیه"

(که از کنار آن حوض برنگردند و به سوی آن هم بازگشت نکنند.)

حضرت می‎فرماید: اینها در میدان جنگ خفه می‎شوند و بر فرض یک نفر هم نجات پیدا کند آنچنان گوشمالی می‎شود که دیگر به اینجا برنمی گردد و هوس جنگ با علی نمی کند.