این جنگ خود طلحه و زبیر و هفده هزار نفر از لشکرشان کشته شدند، از جمله هفتاد نفری که از سران بودند و شتربان و محافظ عایشه بودند همه کشته شدند، تا بالاخره یکی از اصحاب حضرت علی (ع) یک پای شتر را زد و پی کرد، فورا یکی از همان مردم بصره رفت زیر شتر به جای آن پا، پای دیگر شتر را زدند و شتر غلطید، حضرت امیر(ع) به محمد بن ابی بکر - برادر عایشه که از اصحاب حضرت بود - فریاد زد و گفت خواهرت را دریاب، محمد بن ابی بکر هم فورا رفت و عایشه را حفظ کرد چون بالاخره زن پیامبر بود. نتیجه این جنگ که طلحه و زبیر به هوس رسیدن به حکومت آن را به پا کردند کشته شدن حدود هفده هزار نفر از سی هزار لشکر آنان و کشته شدن خودشان، و به نقل "کشف الغمة"آن گونه که کشف الغمة فی معرفة الائمة، در ج 1، ص 242 نقل میکند کشته های لشگر جمل شانزده هزار و هفتصد و نود نفر است. کشته شدن هزار و هفتاد نفر از بیست هزار نفر سربازان حضرت علی (ع) بود.
از این کلام حضرت علی (ع) استفاده میشود که آنها قبل از جنگ شعر و رجز میخواندند اما در وقت جنگ فرار میکنند، اگر با آدم شجاع مواجه میشدند از میدان فرار میکردند.رجوع شود به بحارالانوار، ج 32، همیشه باطل رعد و برق دارد ولی مقاومت ندارد.
این صهیونیستها که پایه گذاران صهیونیسم جهانی هستند و حکومت اسرائیل را درست کرده اند، عمده پولشان صرف تبلیغات و دروغ پردازی و شایعه افکنی میشود اما خودشان هیچ وقت حاضر نیستند در میدان بیایند و خود را به کشتن بدهند، و یا اهل کار و فعالیت باشند، اگر کسی در مقابلشان ایستادگی کرد فرار میکنند، و متأسفانه هنوز ملتهای مسلمان این را نفهمیده اند.
ممکن است اشاره حضرت به همان واقعه خاصی باشد که در جنگ جمل اتفاق افتاد، که اینها خیلی رعد و برق داشتند اما واقعیتش این بود که آدمهای