خطبه 7 (درس 47)
و من خطبة له (ع) [یذم فیها أتباع الشیطان ]:
"اتخذوا الشیطان لامرهم ملاکا، و اتخذهم له أشراکا، فباض و فرخ فی صدورهم، و دب و درج فی حجورهم، فنظر بأعینهم، و نطق بألسنتهم، فرکب بهم الزلل، و زین لهم الخطل، فعل من قد شرکه الشیطان فی سلطانه، و نطق بالباطل علی لسانه"
موضوع بحث ما درسهایی از نهج البلاغه بود، این خطبه ها خطبه های کوچکی میباشند، و شاید خطبه های مفصلی بوده و سید رضی (ع) قسمت هایی از آنها را نقل کرده است؛ و بیشتر اینها هم مربوط به جنگ جمل است که اولین برخورد نظامی است که حضرت علی در زمان خلافتش داشته است. به آن جنگ جمل میگویند زیرا عایشه در این جنگ سوار بر جمل یعنی شتر نر شده بود. در این قسمت خطبه هفتم را مورد بحث قرار میدهیم.
خصوصیات مخالفین حضرت علی (ع)
"اتخذوا الشیطان لامرهم ملاکا"
(این جمعیت شیطان را برای کارهای خودشان زیربنا گرفته اند.)