خطبه 6 (درس 46)
و من کلام له (ع) لما اشیر علیه بأن لایتبع طلحة و الزبیر و لایرصد لهما القتال:
"و الله لا أکون کالضبع: تنام علی طول اللدم، حتی یصل الیها طالبها، و یختلها راصدها، و لکنی أضرب بالمقبل الی الحق المدبر عنه، و بالسامع المطیع العاصی المریب أبدا حتی یأتی علی یومی. فو الله مازلت مدفوعا عن حقی مستأثرا علی منذ قبض الله نبیه (ص) حتی یوم الناس هذا"
موضوع بحث ما درسهایی از نهج البلاغه بود، خطبه ششم مطرح است؛ این خطبه و خطبه های بعد از آن، خطبه های کوچکی است، ولی ممکن است در واقع خطبه های بزرگی بوده و سید رضی (ع) به حسب هدفی که داشته قطعه کوچکی از آنها را به صورت یک خطبه نقل کرده باشد. در مورد این خطبه فرموده است:
"و من کلام له (ع) لما اشیر علیه بأن لایتبع طلحة و الزبیر و لایرصد لهما القتال"
(کلامی است از حضرت بعد از آن که به او تذکر داده شد که طلحه و زبیر را تعقیب نکند و وسائل جنگ را فراهم نکند و یا در کمین جنگ با آنها نباشد.)
اگر "لایرصد" باشد معنایش این است که تهیه اسباب جنگ نکند، ولی اگر "لایرصد" باشد معنایش این است که در کمین جنگ با آنها نباشد.