ما أسمع" تو میشنوی آنچه که من میشنوم، "و تری ما أری" و میبینی آنچه را که من میبینم، "الا أنک لست بنبی" منتها تو نبی نیستی، "و لکنک لوزیر"نهج البلاغه، خطبه قاصعه (شماره 192) و لکن تو وزیر من یعنی پشتیبان من هستی.
بنابراین امتیازات نهج البلاغه و کلمات علی (ع) معلول امتیازاتی است که خود حضرت داشته، و مهم این است که از ابتدا با پیغمبراکرم (ص) بوده و در خانه وحی و رسالت بزرگ شده است و تفاوت سنی حضرت با پیغمبراکرم (ص) سی سال بود. پیامبر از چهل سالگی مبعوث به رسالت شد و علی (ع) در ده سالگی به پیامبر ایمان آورد. عمر پیغمبر(ص) و علی (ع) هم قریب به هم است، هر دو 63 سال است.
و بالاخره نهج البلاغه کتابی است از کلمات حضرت علی (ع) که جمع آوری شده است در سه بخش: خطبه ها، نامه ها و کلمات کوتاه.
سید رضی هم میگوید: من بنایم بر این نبوده است که همه کلمات حضرت امیر(ع) را جمع آوری کنم، بلکه آنهایی را که به نظرم یک زیبایی و برجستگی و ابتکاری داشته است جمع آوری کردم، و لذا ممکن است دیده شود در یک خطبه تکه هایی باشد که با هم مربوط نیست، و این بدان جهت است که در بین آنها مطالبی بوده است که انداخته شده، منتها اشاره کرده است؛ مثلا در یک خطبه یک تکه اش را نقل میکند بعد میگوید: "و منها" یعنی این تکه هم از این خطبه است، اما یک قسمت از وسط آن را نقل نکرده است؛ که ای کاش سید رضی (ره) همه کلمات حضرت را که در دسترس داشته است مینوشت و قسمت های وسط آن را حذف نمی کرد.
اخیرا بعضی از آقایان کلماتی از حضرت علی (ع) را که در نهج البلاغه نیست