درخت خرما میکاشت، آبکشی میکرد به طوری که دستهایش ورم میکرد و پولی را که از آن به دست میآورد در راه خدا صدقه میداد. عبادت حضرت هم مشهور و معروف است، ابن ابی الحدید میگوید:شرح ابن ابی الحدید، ج 1، ص 27 در جنگ صفین در "لیلة الهریر" که سخت ترین حمله شروع شد و همواره از اطراف تیر میبارید، حضرت در حالی که جنگ میکرد یکدفعه یک فرش چرمی در آنجا پهن کردند و مشغول عبادت و نماز شب شدند، پس از انجام عبادت در حالی که تیر میبارید مشغول جنگ گردیدند.
سیاست حضرت علی (ع)
آنگاه میگوید: و اما در سیاست، آن حضرت سیاستمداری بود که میدانست چه باید بکند، منتها خود حضرت میفرماید: من اهل آن سیاستهایی که در آن دروغ و تقلب و مانند آن باشد نیستم، و میفرمود: "لولا الدین و التقی لکنت أدهی العرب"شرح ابن ابی الحدید، ج 1، ص 28؛ ولی در خود نهج البلاغه خطبه 200 عبارت چنین است: "لولا کراهیة الغدر لکنت من ادهی الناس". اگر دین و تقوی نبود از همه عرب سیاستم زیادتر بود؛ یعنی اگر مانعی از جهت دین و تقوی نبود، من از همه بهتر بلد بودم سیاستهای شیطانی را اعمال کنم.
پیامبر(ص) مربی حضرت علی (ع)
کمالاتی که حضرت علی (ع) داشته بیشتر معلول این است که تربیت شده پیغمبراکرم (ص) است، حضرت امیر(ع) در خطبه قاصعه (خطبه 192) موقعیت خود را با پیغمبر ذکر میکند و میفرماید:
"قد علمتم موضعی من رسول الله (ص) بالقرابة القریبة و المنزلة الخصیصة" یعنی شما موقعیت مرا با پیغمبر میدانید که من چقدر نزدیک بودم به پیغمبر