حضرت در حال رکوع انگشترش را صدقه داد. و یا در آن قضیه که حضرت امیر(ع) چهار درهم داشت یکی را روز صدقه داد یکی را شب، یکی را سری یکی را علنی، آن وقت این آیه نازل شد: (الذین ینفقون اموالهم باللیل و النهار سرا و علانیة)سوره بقره، آیه 274 آنهایی که اموال خود را در شب و روز و سری و علنی انفاق میکنند.
لذا جود و سخاوت آن حضرت هم معروف است و حتی گفته شده معاویه که با حضرت علی (ع) مخالف بود به شخصی به نام محفن بن ابی محفن که پیش او رفته بود گفت: از کجا میآیی ؟ گفت: از پیش بخیل ترین مردم یعنی حضرت علی (ع)، معاویه گفت: چطور تو علی را بخیل ترین مردم میگویی ؟! اگر چنانچه علی دو اطاق داشته باشد یک اطاق پر از طلا و یک اطاق پر از کاه، اطاق طلا را زودتر خالی میکند و پخش میکند بین مردم تا اطاق کاه، علی کسی است که تمام بیت المال را به سرعت تقسیم میکرد سپس آنجا را جارو میزد و در آنجا نماز میخواند، شکر خدا را به جای میآورد که بیت المال خالی شده است و بین افراد توزیع شده و چیزی ذخیره نمی کرد، و خطاب میکرد به درهم و دینار (طلا و نقره): "یا صفراء یا بیضاء غری غیری" یعنی ای زرد و ای سفید غیر از من را گول بزن، من را نمی توانی فریب دهی !شرح ابن ابی الحدید، ج 1، ص 22
حلم و گذشت حضرت علی (ع)
در مورد حلم و گذشت حضرت علی (ع) ابن ابی الحدید میگوید: در جنگ جمل با این که این همه با حضرت جنگ و ستیز کردند، مروان حکم که دشمنی میکرد با حضرت علی (ع)، وقتی حضرت به او دست یافت رهایش کرد و گفت برو؛