آیت‌الله منتظری

همچنین آنچه ما تفسیر داریم یا به حضرت علی (ع) منتهی می‎شود یا به ابن عباس که ابن عباس هم شاگرد حضرت علی (ع) است.

ابن ابی الحدید می‎گوید: حتی دراویش و صوفیه در علم طریقت و حقیقت خودشان را منتهی می‎کنند به حضرت علی (ع). شبلی و جنید بغدادی و سری و ابویزید بسطامی و معروف کرخی همه اینها حتی خرقه خودشان را هم مستند به حضرت علی (ع) می‎کنند.

باز می‎گوید: علم نحو و صرف هم که دو علم مهم است منتهی می‎شود به حضرت علی (ع)، چون قواعد کلی نحو را به ابوالاسود دئلی که یکی از اصحاب بود یاد داد. بنابراین علوم اسلامی سرانجام ریشه اش به حضرت علی (ع) منتهی می‎شود.

شجاعت و سخاوت حضرت علی (ع)

اما راجع به شجاعت حضرت علی (ع)، ابن ابی الحدید می‎گوید: وقتی نام شجاعت حضرت علی (ع) به میان آمد نام شجاعتهای دنیا محو شد، و در جنگها شجاعت حضرت علی (ع) معروف بود.

و اما جود و سخاوت حضرت علی (ع) که بسیار روشن است و حتی آیاتی تفسیر شده است به سخاوتهایی که حضرت علی (ع) داشته، از جمله در سوره انسان می‎فرماید: (و یطعمون الطعام علی حبه مسکینا و یتیما و اسیرا)سوره انسان، آیه 8 با آن که به غذای خود علاقه و نیاز داشتند آن را به مسکین، یتیم و اسیر می‎دادند. در تاریخ و تفسیر نقل شده که این آیه راجع به حضرت امیر، حضرت زهرا، امام حسن و امام حسین (ع) و فضه است. همچنین آیه شریفه: (و یؤتون الزکوة و هم راکعون)سوره مائده، آیه 55 که