"زاهد حاکم" از یک طرف زاهد است و گوشه گیر، از طرفی حاکم و حکمران و سیاستمدار. "حلیم شجاع" معمولا آدم شجاع قسی القلب و تندخو هم میشود، اما تو در عین حال که شجاعی در جای حلم هم حلیمی. "فاتک ناسک" از یک طرف آدمی دلیر، از طرفی ناسک یعنی زاهد و عبادت پیشه. "فقیر جواد" از طرفی فقیری چرا که وضع زندگی ات خوب نبوده، از طرف دیگر سخاوتمند چرا که همان کم را در راه خدا میدادی.
اینها خصلت هایی است که نمی شود همه آنها در یک شخص جمع بشود، کسی که در میان بندگان خدا همه این صفات را دارا باشد نداشته ایم.
سید رضی (ره) مطلب دیگری راجع به کلام حضرت دارد میگوید: کلمات حضرت مشرع فصاحت و منشا بلاغت است، و کسانی که از کلام حضرت استفاده کردند در راه فصاحت و بلاغت هیچ وقت نتوانستند مثل کلام حضرت علی (ع) کلامی بیاورند، میگوید: "الکلام الذی علیه مسحة من العلم الالهی و فیه عبقة من الکلام النبوی"مقدمه سید رضی بر نهج البلاغه یعنی مثل این که بر کلام علی (ع) از علم الهی یک دستی کشیده شده است و از آن رایحه و بویی از کلام پیغمبراکرم (ص) استشمام میگردد، کلمات حضرت علی (ع) بوی کلمات پیغمبراکرم (ص) را میدهد؛ پس این کلمات مانند کلمات افراد عادی نیست. روی این اصل ما اجمالا تاریخچه ای از خود حضرت علی (ع) و مختصری از آنچه را ابن ابی الحدید شارح معتزلی آورده است برای برادران و خواهران نقل میکنیم.
سخنانی از شارح معتزلی در فضیلت علی (ع)
ابن ابی الحدید اجمالا این فضایل را برای حضرت امیر(ع) نقل میکند، میگوید: حضرت امیر(ع) در ده سالگی - بعضی ها هم گفته اند در سیزده سالگی -
.jpg)
