بنابراین ملاک حکومت و رهبری علم و قدرت است؛حضرت استاد مدظله در جلد اول ولایت فقیه، هشت چیز را در رهبری شرعی شرط دانسته اند، و از جمله اعلمیت و افقه بودن حاکم از دیگران است. امام و حاکم مسلمین هم علم میخواهد و هم قدرت روحی، از همین جهت حضرت میفرماید: خصائص و امتیازات حکومت برای آل پیغمبر قرار داده شده است.
"و فیهم الوصیة و الوراثة"
(و وصیت پیغمبر در اهل بیت اوست و آنان وارث او هستند.)
یعنی پیغمبر وصیتش را به آلش کرد، علی (ع) وصی پیغمبراکرم (ص) است.
ابن ابی الحدید اشعاری را که اشخاص زیادی راجع به وصی پیغمبر بودن علی گفته اند ذکر کرده است، و میگوید: لازم نیست این وصایت در حکومت باشد، بلکه حضرت علی وصی پیغمبر در شئون دیگر است. ابن ابی الحدید میگوید: وارث علم پیغمبر هستند، ما هم قبول داریم که علم حضرت علی (ع) از دیگران زیادتر بود، لذا عمر بارها گفت: "لولا علی لهلک عمر" اگر علی نبود عمر هلاک شده بود.شرح ابن ابی الحدید، ج 1، ص 141 تا 150؛ همچنین راجع به "لولا علی لهلک عمر" رجوع شود به الغدیر، ج 6، ص 93، 103 و 327؛ و بحارالانوار، ج 40، ص 104، 149، 229 و 233. ضمنا این گونه قضایا در کتابهای زیادی آمده است، از جمله در بحارالانوار بیش از 20 مورد به مناسبت های گوناگون بیان شده؛ همچنین مرحوم علامه امینی در الغدیر، ج 6 دو باب: یکی درباره حدیث "انا مدینة العلم و علی بابها" و دیگری درباره "نوادر الاثر فی علم عمر" میآورد و این قضایا را از کتابهای اهل سنت با الفاظ گوناگون به صورت مشروح نقل میکند.
اما ظاهر کلام حضرت این است که تمامی شئونی که پیغمبراکرم (ص) داشته - غیر از نبوت آن حضرت - به اهل بیت رسیده است.
"الان اذ رجع الحق الی اهله، و نقل الی منتقله"
(هم اکنون که خلافت به من منتقل شد حق به اهلش برگشت، و حق منتقل شد به آنجایی که باید منتقل بشود.)
.jpg)
