میفرمودند: "قولوا لا اله الا الله تفلحوا"مسند احمد، ج 4، ص 63؛ و مثل این روایت در کتاب التوحید، ص 18 تا 30، باب ثواب الموحدین، روایات زیادی نقل شده است. لا اله الاالله بگویید تا رستگار شوید؛ زیرا وقتی انسان معتقد شد که ذات مؤثر در عالم وجود فقط حق تعالی است و همه کمالات و افعال منتهی به حق تعالی است و هیچ موجودی هیچ کمالی از خود ندارد تا استحقاق جذب دلها را داشته باشد، قهرا دلش متوجه خدا خواهد شد و در اعمال و حرکات و سکنات یک مقصد و هدف را در نظر میگیرد و آن خداست.
"لا اله" یعنی هیچ معبود به حقی نیست "الا الله وحده" مگر الله در حالی که یگانه است "لا شریک له" هیچ جنس شریکی نه به حسب ذات و نه به حسب صفات و نه به حسب افعال برای حق تعالی نیست.
حدیث سلسلة الذهب
در فضیلت کلمه "لا اله الا الله" حدیث معروفی از امام رضا(ع) رسیده است.منهاج البراعة، ج 2، ص 285؛ کتاب التوحید، ص 25؛ و قسمت اول آن در بحارالانوار، ج 49، ص 127 نقل شده است.
وقتی مأمون حضرت رضا را به طرف خراسان دعوت کرد، و حضرت به شهر نیشابور رسیدند - نیشابور در آن وقت از شهرهای بسیار بزرگ ایران بوده است و الان هم عمران و آبادی اطراف نیشابور حکایت میکند از این که منطقه آباد و مهمی بوده - گویا مردم شهر متوجه ورود حضرت نشدند و حضرت در منطقه ای از شهر منزل کردند، تا وقتی که خواستند از شهر حرکت کنند مردم متوجه شدند.
اباصلت هروی میگوید: من با امام رضا(ع) بودم، وقتی حضرت خواست از شهر حرکت کند سوار بر یک قاطر سفید رنگ شده بود. علمای مهم نیشابور مثل محمد بن رافع، احمد بن حرب، یحیی بن یحیی، اسحاق بن راهویه و عده دیگری