صفحه ۵۶۸

خانه کعبه را تجدید بنا کرد.منهاج البراعة، ج 2، ص 236؛ من لایحضره الفقیه، ج 2، ص 193، حدیث 2116، و ص 235، حدیث 2286؛ کافی، ج 4، ص 222؛ دعائم الاسلام، ج 1، ص 292؛ و تفسیر علی بن ابراهیم قمی، ج 1، ص 61

و این منافات ندارد با این که سنگها و مصالح کعبه همان سنگها و مصالح زمان حضرت ابراهیم (ع) باشد، چون این طور که اهل فن می‎گویند سنگهای کعبه امتیاز زیادی بر سنگهای دیگر دارد، زیرا ماده ای که سبب نگهداری سنگ می‎شود در سنگهای معمولی ده درصد بیشتر نیست ولی در سنگهای کعبه صد درصد است، از این جهت در برابر سرما و گرما و حوادث طبیعی مقاومت کرده؛ به هرحال قرآن ساختن کعبه و خانه خدا را به حضرت ابراهیم (ع) و اسماعیل (ع) نسبت می‎دهد، ولی روایات دارد که در زمان حضرت آدم (ع) پایه گذاری این خانه شده است، و خدای تبارک و تعالی کسانی را به وسیله حضرت ابراهیم (ع) دعوت کرده است و هر کدام که این دعوت را شنیده اند اجابت کرده اند.وسائل الشیعة، ج 8، ص 5، باب 1 از ابواب وجوب حج، حدیث 9

"و صدقوا کلمته، و وقفوا مواقف انبیائه"

(و کسانی که به حج می‎روند کلام خدا را تصدیق کرده اند و در جایی می‎ایستند که موقف انبیاست.)

و انبیا آنجا در مقابل حق تعالی کرنش کرده اند.

"و تشبهوا بملائکته المطیفین بعرشه"

(و شبیه شدند به ملائکه ای که به دور عرش حق تعالی طواف می‎کنند.)

گرچه "عرش" به معنای تخت است ولی در اینجا و در روایات و نیز در آیه شریفه (الرحمن علی العرش استوی)سوره طه، آیه 5؛ و برای تفسیر آن به المیزان، ج 14، ص 120 به بعد رجوع شود. کنایه از تسلط تکوینی و احاطه کامل خدا بر

ناوبری کتاب