خانه کعبه را تجدید بنا کرد.منهاج البراعة، ج 2، ص 236؛ من لایحضره الفقیه، ج 2، ص 193، حدیث 2116، و ص 235، حدیث 2286؛ کافی، ج 4، ص 222؛ دعائم الاسلام، ج 1، ص 292؛ و تفسیر علی بن ابراهیم قمی، ج 1، ص 61
و این منافات ندارد با این که سنگها و مصالح کعبه همان سنگها و مصالح زمان حضرت ابراهیم (ع) باشد، چون این طور که اهل فن میگویند سنگهای کعبه امتیاز زیادی بر سنگهای دیگر دارد، زیرا ماده ای که سبب نگهداری سنگ میشود در سنگهای معمولی ده درصد بیشتر نیست ولی در سنگهای کعبه صد درصد است، از این جهت در برابر سرما و گرما و حوادث طبیعی مقاومت کرده؛ به هرحال قرآن ساختن کعبه و خانه خدا را به حضرت ابراهیم (ع) و اسماعیل (ع) نسبت میدهد، ولی روایات دارد که در زمان حضرت آدم (ع) پایه گذاری این خانه شده است، و خدای تبارک و تعالی کسانی را به وسیله حضرت ابراهیم (ع) دعوت کرده است و هر کدام که این دعوت را شنیده اند اجابت کرده اند.وسائل الشیعة، ج 8، ص 5، باب 1 از ابواب وجوب حج، حدیث 9
"و صدقوا کلمته، و وقفوا مواقف انبیائه"
(و کسانی که به حج میروند کلام خدا را تصدیق کرده اند و در جایی میایستند که موقف انبیاست.)
و انبیا آنجا در مقابل حق تعالی کرنش کرده اند.
"و تشبهوا بملائکته المطیفین بعرشه"
(و شبیه شدند به ملائکه ای که به دور عرش حق تعالی طواف میکنند.)
گرچه "عرش" به معنای تخت است ولی در اینجا و در روایات و نیز در آیه شریفه (الرحمن علی العرش استوی)سوره طه، آیه 5؛ و برای تفسیر آن به المیزان، ج 14، ص 120 به بعد رجوع شود. کنایه از تسلط تکوینی و احاطه کامل خدا بر