خصوصیات خانه خدا
"و فرض علیکم حج بیته الحرام، الذی جعله قبلة للا نام"
(و خدای تبارک و تعالی واجب کرده است بر شما حج خانه خود را، که آن را قبله مردم قرار داده است.)
لغت "حج" به معنای قصد است، و حجاج چون قصد خانه خدا میکنند به سفرشان حج گفته شده است.
در اینجا بیت اضافه به خدا شده است، خدا جسم نیست که خانه داشته باشد، اضافه خانه به خداوند برای این است که از طرف حق تعالی عنایت مخصوص نسبت به این خانه شده است، وگرنه خدای تبارک و تعالی فوق عالم اجسام است، و همه موجودات عالم ماده از نظر خلقت و تکوین نسبت به حق تعالی یکسان و یکنواخت است؛ کلمه "الحرام" صفت "بیت" است، یعنی بیتی که محترم است، ممکن است مراد این باشد که اموری هست که در مکانهای دیگر جایز و مباح است ولی در خانه خدا حرام است و نباید انجام شود.
مردم موظف اند به طرف آن نمازهایشان را به جا آورند، امواتشان به طرف آن دفن شوند، و بسیاری از کارهای دیگر که فضیلت دارد به طرف قبله انجام شود.
البته در صدر اسلام تا زمانی که پیغمبراکرم (ص) و مسلمین در مکه بودند به طرف مسجد الاقصی نماز میخواندند، و بعد هم که به مدینه تشریف آوردند تا مدتی به طرف مسجد الاقصی نماز میخواندند، بعد به وسیله آیاتی که نازل شد پیغمبراکرم (ص) موظف شدند که به طرف مسجدالحرام بایستند.با آیه شریفه: (قد نری تقلب وجهک فی السماء فلنولینک قبلة ترضاها) در سوره بقره، آیه 144 دستور تغییر قبله داده شد.