آیت‌الله منتظری

خطبه 1 (درس 33)

"علی ذلک نسلت القرون، و مضت الدهور، و سلفت الاباء، و خلفت الابناء، الی ان بعث الله سبحانه محمدا رسول الله (ص) لانجاز عدته، و تمام نبوته، مأخوذا علی النبیین میثاقه، مشهورة سماته، کریما میلاده، و اهل الارض یومئذ ملل متفرقة ، و اهواء منتشرة ، و طوائف متشتتة ، بین مشبه لله بخلقه، او ملحد فی اسمه، او مشیر الی غیره، فهداهم به من الضلالة ، و أنقذهم بمکانه من الجهالة . ثم اختار سبحانه لمحمد(ص) لقأه، و رضی له ما عنده، و اکرمه عن دار الدنیا، و رغب به عن مقارنة البلوی، فقبضه الیه کریما(ص)، و خلف فیکم ما خلفت الانبیاء فی اممها؛ اذ لم یترکوهم هملا بغیر طریق واضح ، و لا علم قائم. کتاب ربکم فیکم، مبینا حلاله و حرامه، و فرائضه و فضائله، و ناسخه و منسوخه، و رخصه و عزائمه، و خاصه و عامه، و عبره و امثاله، و مرسله و محدوده، و محکمه و متشابهه"

حضرت علی (ع) پس از طرح مسأله بعثت انبیا می‎فرماید:

"علی ذلک نسلت القرون، و مضت الدهور"

(و این چنین قرنها سپری شد، و روزگاران گذشت.)

کلمه "نسلت" به دو شکل "نسلت و نسلت" خوانده شده است؛ اگر "نسلت"