صفحه ۵۱۳

بسم الله الرحمن الرحیم

خطبه 1 (درس 31)

موضوع بحث ما درسهایی از نهج البلاغه بود؛ بحث در راههای شناخت پیامبر بود، به اینجا رسیدیم که راه سوم برای شناخت پیامبران معجزه آوردن آنهاست.

معنای معجزه

معجزه به این معناست که از طرف پیامبر کاری صادر شود و امری موجود گردد که به حسب عادت و با اسباب عادی که در دسترس بشر است میسر نباشد، حتی شخص نابغه هم در این سطح نیست که بتواند چنین کاری انجام دهد، البته این بدان معنا نیست که پیغمبر امر محالی را ممکن کند، چیزی که محال و مستحیل الوجود است حتی قدرت خدا هم به آن تعلق نمی گیرد، مثلا امکان ندارد در آن واحد در یک منطقه هم روز باشد هم شب، البته خداوند قدرت بر هر چیزی دارد ولی باید زمینه و قابلیت وجود داشته باشد، درست است که (ان الله علی کل شئ قدیر)در آیات زیادی آمده است؛ و از آن جمله سوره بقره، آیه 20 می‎باشد. ولی قدرت خدا بر یک امر محال تعلق نمی گیرد؛ زیرا امر محال قابلیت وجود ندارد.

معجزه هم به این معنا نیست که امر محالی موجود شود، بلکه به این معناست که چیزی را که به حسب ذات و طبیعت "ممکن" است ولی با اسباب و علل عادی و طبیعی نتواند "موجود" شود، به دست او انجام گیرد؛ مثلا یک هسته خرما را به

ناوبری کتاب