لذا در درس گذشته برخی از بشارتهایی را که در تورات و انجیل آمده بود ذکر کردیم. و قرآن نیز به این راه توجه نموده و بشارت حضرت عیسی (ع) را در مورد بعثت پیامبر اسلام (ص) متذکر شده است. (به درس قبلی مراجعه شود)
2 - راه دوم این است که کسی در خصوصیات و حالات آن پیامبر مطالعاتی داشته باشد و اهل شناخت باشد و بتواند تشخیص بدهد.
در مورد پیامبر اسلام (ص) اگر افراد خالی از تعصب و تقلید از گذشتگان باشند، اولا محیطی را که در آن پیامبر ادعای نبوت کرد مطالعه میکنند و در مییابند که محیط عربستان و مردم آنجا از نظر تمدن از همه جا عقب تر بودند، روم و ایران در آن زمان کشورهای متمدنی بودند ولی در عربستان توحش، بی سوادی و جهل حاکم بود، مردمش نوعا از کشتار یکدیگر، غارت و وحشی گری ارتزاق میکردند، دخترانشان را زنده به گور میکردند، عاطفه و محبت و لطف در ایشان نبود، عربستان کانون خشونت و سرسختی بود؛در موارد بسیاری از قرآن و کلام معصومین (ع) به محیط عربستان و خصوصیات اعراب در زمان پیامبر گرامی اسلام اشاره شده است، مانند آیه 59 سوره نحل، و آیه 151 سوره انعام، و خطبه 26 نهج البلاغه در چنین محیطی اسلام ظهور میکند؛ در این رابطه چند موضوع قابل توجه است:
جامعیت پیامبر اسلام (ص) و رسالت وی
از نظر زمان در 1400 سال پیش بسیاری از مسائلی که امروز برای ما حل شده، آن زمان اصلا مطرح نبود؛ در چنین هنگامی روحیات و اخلاقیات و سوابق پیغمبر را قبل از ادعای نبوت در نظر بگیریم؛ حتی کسانی که او را به پیامبری قبول نداشتند و با او مخالفت میکردند، او را شخصی امین میدانستند و به او "محمد امین" میگفتند، و او را درست کار و صادق میدانستند؛ در عین حال مانند خود آنها