آیت‌الله منتظری

خطبه 1 (درس 30)

موضوع بحث ما درسهایی از نهج البلاغه بود؛ در درس قبل گفته شد که اصطلاحا دو نبوت داریم: نبوت عامه و نبوت خاصه.

نبوت عامه و نبوت خاصه

معنای نبوت عامه اصل مسأله پیامبری است، و این که لازم است از طرف خدای تبارک و تعالی شخصیت هایی به عنوان پیامبر فرستاده شوند که راهنمای بشر باشند. راههای اثبات نبوت عامه در درسهای گذشته بیان شد.

بعد از آن که ما اصل نبوت را قبول کردیم، اکنون در مورد زمان خودمان یعنی پیامبری حضرت محمد(ص) و راههایی را که برای اثبات نبوت آن حضرت هست بحث می‎کنیم، البته در درس گذشته راجع به نبوت خاصه پیامبر(ص) اجمالا صحبتی شد، اما تفصیل بیشتر را در این جلسه خواهیم آورد.

راههای اثبات نبوت خاصه

1 - پیامبران پیشین که نبوتشان برای ما محرز است خبر داده باشند. کسانی که حضرت موسی (ع) و حضرت عیسی (ع) را قبول دارند، اگر در کتابهایشان صفات و خصوصیات پیامبراکرم (ص) ذکر شده باشد و آن صفات بر شخص پیامبراکرم (ص) تطبیق شود، برای آن گونه افراد حجت می‎شود.