صفحه ۴۹۶

احمد می‎بایست نقل می‎شد. البته در لاتین کلمه دیگری هست "پاراکلیتوس" شبیه "پریکلیتوس" که مسیحیان به معنای تسلیت دهنده ترجمه کرده اند و منظورشان احتمالا این بوده که بشارت حضرت عیسی (ع) را از بین ببرند، ولی از این که ائمه (ع) در مقام محاجه کلمه "فارقلیطا" را به کار می‎برده اند، معلوم می‎شود در آن زمان روشن بوده که "فارقلیطا" معرب "پریکلیتوس" و ترجمه "احمد" است. بنابراین اشتباهی که شده این بوده که همان کلمه "احمد" که حضرت عیسی (ع) به زبان آورده نقل نشده است، بلکه در ترجمه به زبان یونانی به "پریکلیتوس" ترجمه شده، و بعدا با "پاراکلیتوس" که به معنای تسلیت دهنده است خلط شده است.

ولی باید گفت: بر فرض این که عبارات انجیل "پاراکلیتوس" و به معنای تسلیت دهنده باشد، طبق آنچه در بابهای 14 و 15 و 16 انجیل یوحنا آمده است، این تسلیت دهنده با جهان کار دارد و جهان را به داوری می‎خواند و از آینده خبر خواهد داد، پس باید پیامبری باشد که با جهان صحبت می‎کند، قهرا نمی تواند آن روحی باشد که به نظر مسیحیان در روز پنجاهم صعود عیسی (ع) یک لحظه برای حواریین نازل شد.

بررسی تورات در این مورد

وقتی می‎گوییم تورات، یک معنای عام دارد و یک معنای خاص، معنای خاص آن همان پنج سفری است که می‎گویند بر حضرت موسی نازل شده که شامل سفر پیدایش، سفر خروج، سفر لاویان، سفر اعداد و سفر تثنیه می‎باشد؛ و معنای اعم آن عبارت است از مجموع اسفار خمسه موسی و همه کتابهایی که به پیامبران بعد از حضرت موسی (ع) تا زمان حضرت عیسی (ع) نسبت داده می‎شود، و در حقیقت مجموع "عهد عتیق" را تورات می‎گویند. در این کتابها هم با همه تغییراتی که در آنها

ناوبری کتاب