احمد میبایست نقل میشد. البته در لاتین کلمه دیگری هست "پاراکلیتوس" شبیه "پریکلیتوس" که مسیحیان به معنای تسلیت دهنده ترجمه کرده اند و منظورشان احتمالا این بوده که بشارت حضرت عیسی (ع) را از بین ببرند، ولی از این که ائمه (ع) در مقام محاجه کلمه "فارقلیطا" را به کار میبرده اند، معلوم میشود در آن زمان روشن بوده که "فارقلیطا" معرب "پریکلیتوس" و ترجمه "احمد" است. بنابراین اشتباهی که شده این بوده که همان کلمه "احمد" که حضرت عیسی (ع) به زبان آورده نقل نشده است، بلکه در ترجمه به زبان یونانی به "پریکلیتوس" ترجمه شده، و بعدا با "پاراکلیتوس" که به معنای تسلیت دهنده است خلط شده است.
ولی باید گفت: بر فرض این که عبارات انجیل "پاراکلیتوس" و به معنای تسلیت دهنده باشد، طبق آنچه در بابهای 14 و 15 و 16 انجیل یوحنا آمده است، این تسلیت دهنده با جهان کار دارد و جهان را به داوری میخواند و از آینده خبر خواهد داد، پس باید پیامبری باشد که با جهان صحبت میکند، قهرا نمی تواند آن روحی باشد که به نظر مسیحیان در روز پنجاهم صعود عیسی (ع) یک لحظه برای حواریین نازل شد.
بررسی تورات در این مورد
وقتی میگوییم تورات، یک معنای عام دارد و یک معنای خاص، معنای خاص آن همان پنج سفری است که میگویند بر حضرت موسی نازل شده که شامل سفر پیدایش، سفر خروج، سفر لاویان، سفر اعداد و سفر تثنیه میباشد؛ و معنای اعم آن عبارت است از مجموع اسفار خمسه موسی و همه کتابهایی که به پیامبران بعد از حضرت موسی (ع) تا زمان حضرت عیسی (ع) نسبت داده میشود، و در حقیقت مجموع "عهد عتیق" را تورات میگویند. در این کتابها هم با همه تغییراتی که در آنها
.jpg)
