آیت‌الله منتظری

و به جای این کلمه در انجیل هایی که از یونانی و سریانی نقل شده "پارقلیطا" آمده که به عربی "فارقلیطا" شده است، و در اخبار و روایات ما کلمه "فارقلیطا" زیاد ذکر شده است که قهرا "فارقلیطا" معرب "پارقلیطا" می‎باشد.

انجیلی که در زمان حضرت عیسی بوده، یعنی کلامی که حضرت عیسی داشته قطعا یونانی و سریانی نبوده است، حضرت عیسی (ع) زبانش عبری بود زیرا در بیت المقدس و با بنی اسرائیل بود و آنها زبانشان عبری بوده، پس شاید کلمه ای که حضرت عیسی (ع) داشته است کلمه پارقلیطا نبوده، بلکه کلمه ای بوده است عبری که در یونانی و سریانی از آن به پارقلیطا تعبیر شده است، وقتی که به زبان لاتین (یونان) مراجعه می‎شود کلمه "پریکلیتوس" در زبان یونانی به معنی بسیار ستوده بوده است که همان معنی "احمد" می‎باشد.

شعری است در نصاب که می‎گوید: "محمد ستوده امین استوار" محمد یعنی ستوده و احمد یعنی بسیار ستوده، و این ترجمه پریکلیتوس در لغت لاتین است. بنابراین چنین بر می‎آید که حضرت عیسی پیامبر را به نام "احمد" بشارت داده است، یعنی همان که در سوره صف آیه 6 می‎فرماید: (و مبشرا برسول یأتی من بعدی اسمه احمد) و عیسی بشارت دهنده به رسولی بود که بعد از او می‎آید و نامش احمد است.

قرآن با سربلندی در مقابل مسیحیان آن زمان این مطلب را عنوان کرد و هیچ تاریخی نقل نکرده است که یک مسیحی آن را انکار کرده باشد، در صورتی که همه مخالفین می‎کوشیدند تا پیامبر اسلام را تکذیب کنند.

پس حدس زده می‎شود که حضرت عیسی (ع) خود لفظ احمد را گفته است، بعد در لاتین وقتی انجیل را به زبان یونانی منتقل می‎کرده اند همان لفظ "احمد" را به "پریکلیتوس" ترجمه کرده اند، بعد پریکلیتوس در عربی معرب شد و به صورت "فارقلیطا" در آمد. در صورتی که معمولا اسم را نباید ترجمه نمود و همان لفظ