مطلبی را از جلد دوم دائرة المعارف انگلیسی - چاپ سیزدهم، صفحه 180 - ذیل لغت "literature - Apocryphal" که در لغت انگلیسی به معنای ادبیات و نوشتجات مجعول میباشد، نقل میکند که پاپ چلاسیوس اول که در سنه 492 میلادی، یعنی 130 سال قبل از بعثت پیامبراکرم (ص) پاپ شد، خواندن چند انجیل از جمله انجیل برنابا را نهی کرد؛ و بعد در همان جلد دوم در لغت "- Apocryphal literature" 24 انجیل را نقل میکند که همه اینها منسوب به حواریون حضرت عیسی (ع) بوده اند؛ یعنی غیر از این چهار انجیل که در دست است بیست و چهار انجیل دیگر بوده که یکی از آنها انجیل برنابا است.
پس انجیل هایی که ولادت، صعود و کلمات حکمت آمیز حضرت عیسی (ع) را ضبط کرده اند، مطابق این تاریخ 28 عدد بوده است که 4 تای آنها همین انجیل های فعلی است و 24 عددش را "literature - Apocryphal" - ادبیات و نوشتجات مجعول - شمرده اند، و انجیل برنابا جزء آنها بوده است، و در آن انجیل در چندین مورد از پیامبر ما با نام محمد(ص) یاد شده است.
از جمله مطالبی که در انجیل برنابا وجود دارد و با انجیل های دیگر تفاوت دارد این است که آن انجیل ها میگویند حضرت عیسی را به دار زدند، ولی انجیل برنابا میگوید که حضرت مسیح (ع) به دار زده نشد و "یهودا اسخریوطی" که شیطنت کرده بود به صورت حضرت در آمد و وقتی که برای بازداشت آن حضرت آمدند یهودا را گرفتند و به دار زده شد.
در اینجا یک قسمت از آن را میخوانیم: "پس چون که مرا مردم خدا و پسر خدا خواندند با این که من در جهان بیزار بودم خدا خواست که مردم مرا استهزاء کنند در این جهان به مرگ یهودا"یهودا" اول از حواریین بوده و بعدا منافق شد و علیه حضرت عیسی (ع) شیطنت نمود. در حالتی که معتقد باشند به این که من همانم که بر دار