آیت‌الله منتظری

کسی که خبر می‎آورد اما رسول یعنی آن کسی که از طرف خدای تبارک و تعالی فرستاده شده؛ و از بعضی روایات استفاده می‎شود پیامبرانی که کتاب داشته باشند به آنها می‎گویند رسول، رسول اخص از نبی است، چنانکه بسیاری از انبیا در خواب به آنها وحی می‎شده و یک دسته مطالبی به آنها الهام می‎شد، یا اگر در بیداری هم بودند دیگر کتاب نداشتند بلکه مبلغ کتابهای سابق بودند، ولی رسول به آنهایی می‎گویند که کتاب هم داشته اند.

البته فرق بین نبی و رسول خودش یک بحث مفصلی دارد و در این رابطه روایات زیادی هم داریم،کافی، ج 1، ص 176؛ منهاج البراعة، ج 2، ص 153؛ و بحارالانوار، ج 11، ص 54 ولی فعلا فرصت بررسی و حتی اشاره به آنها هم نیست. پس خداوند اخذ کرده است بر وحی پیمان پیامبران را، و بر تبلیغ رسالت امانت آنها را؛ یعنی این امانتی است نزد پیامبران که وحی خداوند را به مردم برسانند و در آن کوتاهی نکنند.

پیامبران تقیه نمی کنند

همان طور که می‎دانیم پیامبران آن همه صدمات را متحمل می‎شدند و چقدر تحت فشار بودند برای این که با آنها مبارزه می‎کردند، و در شیوه پیامبران تقیه نیست، پیامبر هیچ تقیه نباید بکند و حرف حق را باید بزند ولو با هرچه مواجه شود، و لذا بسیاری از پیامبران را شهید کردند و با این همه دست از حرف خودشان برنداشتند، چون خدا از پیامبران پیمان گرفت که حافظ وحی باشند و مطالب وحی را به مردم برسانند.

"لما بدل اکثر خلقه عهد الله الیهم"

(وقتی که بیشتر خلق خدا پیمان و عهدی را که خداوند با آنها داشت تبدیل کردند.)

خداوند از همه مردم پیمان گرفته بود که دنبال حق باشند و خداپرست و موحد