آیت‌الله منتظری

از پیامبران عهد و پیمان گرفت که آنچه به آنها وحی می‎شود به بشر القا کنند، و راجع به پیغمبراکرم (ص) قرآن می‎فرماید: (و ما ینطق عن الهوی، ان هو الا وحی یوحی)سوره نجم، آیات 3 و 4 پیغمبراکرم (ص) از هوای نفس هیچ وقت حرف نمی زند و آنچه می‎گوید وحی است از طرف خدا.

البته مقصود این است که آنچه را که پیامبر از طرف خدا می‎گوید وحی است؛ نه این که اگر پیغمبر(ص) به عایشه فرمود آن آب را به من بده بخورم، این هم مثلا وحی باشد، گرچه به یک نظر همین را هم می‎شود رنگ وحی بدهیم، برای این که پیامبران هم گفتارشان برای ما حجت است هم عمل و کردارشان، اگر یک عملی را پیامبر یا امام انجام داد ما می‎فهمیم که انجام دادن این عمل برای ما جایز است و نفس عمل آنها برای ما حجت است؛ و این که ما می‎گوییم فقه ما مبنی بر کتاب و سنت است، سنت یعنی روش پیغمبر(ص).

اقسام سنت

سنت بر سه قسم است: یکی گفتار پیغمبر(ص) و دیگری کردار و عمل آن حضرت و سوم هم تقریر معصوم؛ کردار پیامبر به این صورت که اگر در لیوان آب خورد ما از اینجا می‎فهمیم آب خوردن در لیوان جایز است، قرآن هم می‎فرماید: (لقد کان لکم فی رسول الله اسوة حسنة)سوره احزاب، آیه 21 بی گمان برای شما در اقتدا به رسول خدا(ص) سرمشقی نیکوست؛ یعنی شما در عمل می‎توانید به پیغمبر(ص) تأسی و اقتدا کنید.

سومین قسم سنت هم تقریر معصوم است؛ یعنی اگر عملی در مقابل پیامبر انجام شد و جلوگیری نکرد دلالت دارد بر این که چنین عملی صحیح است؛