خطبه 1 (درس 23)
"و تناسل الذریة ، و اصطفی سبحانه من ولده أنبیاء اخذ علی الوحی میثاقهم، و علی تبلیغ الرسالة امانتهم، لما بدل اکثر خلقه عهد الله الیهم"
هبوط و آغاز امتحان و تناسل
موضوع بحث ما درسهایی از نهج البلاغه است، به اینجا رسیدیم که ما نمی توانیم بگوییم قطعا بهشت در آسمان بوده است؛ برای این که اگر هم بهشت در زمین باشد، ولی چون رانده شدن از بهشت یک انحطاط و تنزل است، پایین آمدن معنوی و مقام حساب میشود، از بهشت که بیاید در دار دنیا مقام او پایین میآید، به همین خاطر است که حضرت میفرماید: خدا پایینش آورد به خانه امتحان و آزمایش که دنیا باشد.
"و تناسل الذریة"
(و برای زیاد شدن فرزندان او.)
"تناسل" به معنای "توالد" است، یعنی زاد و ولد؛ و "ذریة" اولاد را میگویند، اعم از این که فرد باشد یا جمع، و اصل "ذریة" از ماده "ذر" است که به معنای مورچه میباشد، میتوان گفت اولاد انسان مثل مورچه هایی هستند که کم کم