صفحه ۳۱

روح بزرگ علی (ع) سرچشمه نهج البلاغه

امام خمینی (ره) درباره شخصیت و عظمت حضرت علی (ع) و رابطه آن با نهج البلاغه می‎گوید:

"درباره شخصیت علی بن ابیطالب (ع)، از حقیقت ناشناخته او صحبت کنیم با شناخت محجوب و مهجور خود؟ اصلا علی (ع) یک بشر ملکی و دنیایی است که ملکیان از او سخن گویند یا یک موجود ملکوتی است که ملکوتیان او را اندازه گیری کنند؟ اهل عرفان درباره او جز با سطح عرفانی خود، و فلاسفه و الهیون جز با علوم محدوده خود با چه ابزاری می‎خواهند به معرفی او بنشینند؟ تا چه حد او را شناخته اند تا ما مهجوران را آگاه کنند؟ دانشمندان و اهل فضیلت و عارفان و اهل فلسفه با همه فضائل و با همه دانش ارجمندشان، آنچه از آن جلوه تام حق دریافت کرده اند در حجاب وجود خود و در آینه محدود نفسانیت خویش است و مولا غیر از آن است؛ پس اولی آن است که از این وادی بگذریم و بگوییم علی بن ابیطالب (ع) فقط بنده خدا بود و این بزرگترین شاخصه اوست که می‎توان از آن یاد کرد، و پرورش یافته و تربیت شده پیامبر عظیم الشأن است و این از بزرگترین افتخارات اوست. کدام شخصیت می‎تواند ادعا کند که عبدالله است و از همه عبودیت ها بریده است، جز انبیاء عظام و اولیاء معظم که علی (ع) آن عبد وارسته از غیر و پیوسته به دوست که حجب نور و ظلمت را دریده و به تمدن و به معدن عظمت رسیده است، در صف مقدم است. او به حق "عبدالله" است و پرورش یافته "عبدالله اعظم".

و اما کتاب نهج البلاغه که نازله روح اوست برای تعلیم و تربیت ما خفتگان در بستر منیت و در حجاب خودخواهی، خود معجونی است برای شفا و مرهمی است برای دردهای فردی و اجتماعی و مجموعه ای است دارای ابعادی به اندازه یک انسان و یک جامعه

ناوبری کتاب