صفحه ۲۷۹

اسم فاعل آن هم بر همین وزن خواهد بود. بنابراین جمع "ساجد و راکع" نیز "سجود و رکوع" می‎باشد. می‎فرماید: یک قسم آنهایی هستند که همیشه در حال سجده هستند و رکوع ندارند.

"و رکوع لاینتصبون"

(و رکوع کنندگانی که هیچ گاه برنمی خیزند و همیشه به حال رکوع هستند.)

زیرا آنها مثل ما نیستند که خستگی و ضعف و... در آنها راه داشته باشد. این قسم از ملائکه اصلا خلقتشان این است که همیشه به حال سجود و یا رکوع نسبت به حق تعالی هستند.

"و صافون لایتزایلون"

(و یک دسته از آنها همیشه به حال صف ایستاده اند و هیچ گاه از هم جدا نمی شوند.)

و صف آنها هیچ گاه به هم نمی خورد. در روایات معراج هم دارد که پیامبراکرم (ص) می‎فرماید: در آسمانها ملائکه ای را دیدم که همیشه به حال سجده و یا رکوع و یا تسبیح هستند.منهاج البراعة، ج 2، ص 11

"و مسبحون لایسأمون"

(و یک قسم از آنها همیشه به حال تسبیح هستند و هیچ گاه خسته نمی شوند.)

مثل ما نیستند که نیرویشان از بین برود و بعد بخواهند تجدید قوا کنند. آنها نیروهایی برتر از ماده هستند و در عالم مجردات خستگی راه ندارد.

بعضی شارحان مانند ابن میثم بحرانی که مذاق فلسفی هم دارند می‎گویند: اصلا قیام و رکوع و سجود مراتب خضوع است، لازم نیست که سجده ملائکه مانند سجده ما باشد که به خاک می‎افتیم و هفت موضع را به زمین می‎گذاریم، بلکه سجود منتهای خضوع است، رکوع هم مرتبه متوسط خضوع، و قیام مرحله نازل آن

ناوبری کتاب