از قرآن و روایات هم به طور اجمال استفاده میشود که هفت آسمان هست،این مطلب در بیشتر تفاسیر، کتب روایی و شرحهای نهج البلاغه آمده است؛ و برای نمونه میتوان به منهاج البراعة، ج 1، ص 402؛ نور الثقلین، ج 5، ص 365 - 366؛ و مجمع البیان، ج 5 (9 - 10)، ص 310 رجوع کرد. و تفصیل آن روشن نیست و کلمه السماء به معنای بالا است، یعنی هفت قسمت بالا که اینها بالا قرار گرفتند، و لذا قرآن میگوید: (و انزلنا من السماء ماء طهورا)سوره فرقان، آیه 48 یعنی ما نازل کردیم از بالا آب پاکی را، پس در نتیجه به قسمت بالا میگویند "سماء" حالا سماء چگونه است و از چه ماده ای است آیا مثل همین ماده زمین است یا طور دیگر، نمی توانیم نظر بدهیم.
"جعل سفلاهن موجا مکفوفا"
(پایین ترین آسمانها را موج محدود و ثابتی قرار داد.)
این آسمان به صورت موج به نظر ثابت میآید، یعنی آسمان پایین در چشم ما مثل موج ثابت میآید، "موجا مکفوفا" یعنی جلویش گرفته شده، به صورت موج هست اما محدود است، طوری نیست که تا ابد برود، به صورت یک موجی که مکفوف است، یعنی بازداشته شده از این که حرکت کند و برود تا متلاشی شود.
"و علیاهن سقفا محفوظا"
(و بالاترین آنها یک سقف محفوظی است.)
حالا سقف مثل همین سقفهای ما که هیچ سوراخ نداشته باشد هست ؟ اگر فرضا کهکشان مانندی هم باشد از پایین به صورت یک سقفی به چشم میآید.
(و السقف المرفوع)سوره طور، آیه 5 که در قرآن دارد، یعنی سقف بالا که نمی دانیم به چه شکل است؛ علم هم نتوانسته اینها را نفی یا اثبات کند. چیزی را که علم ثابت کرده