معمولی که آبستن هستند دائمی نیستند، ولی این باد دائما وجود داشت. "ادام مربها" یعنی خداوند ادامه داد ملازم بودن این باد را با آب، یعنی این باد با آب همواره دوام داشت، مثل بادهای دنیا نبود که گاهی بوزد و گاهی بایستد. این نیروی محرکه هیچ وقت وقوف و وقفه نداشت، دائما آب را به هم زد تا این که کف درست شد؛ و عرض کردم که ممکن است مراد از باد همان نیروی محرکه ای باشد که آبها را به هم میزند - مثل نیروی گریز از مرکز و یا نیروی گریز به مرکز - و ممکن است که واقعا باد بوده است، ولی نه از سنخ بادهای معمولی. به هرحال نیرویی بوده است که این ماده مذاب را به حرکت درآورده است.
تمایز این باد با بادهای معمولی شناخته شده
"و أعصف مجراها"
(و خداوند جریان این باد را تند و سخت قرار داده است.)
"مجری" اسم مکان و همچنین مصدر است که اینجا به معنای مصدری میباشد.
این باد از بادهای معمولی دنیا نیست، زیرا بادی است که میخواهد از آن آسمانها و زمین خلق شود و ماده مذاب را به حرکت آورد.
"و أبعد منشاءها"
(و مبدأ این باد هم معلوم نیست و خیلی دور بوده است.)
"منشاء" اسم مکان است، بادهای معمولی را میگویند مثلا از شمال ایران شروع شد تا شمال ترکیه ادامه داشت، اما این باد از آن بادهایی است که مبدأ اولی آن به اراده خدا میرسد و خدا مبدأ و محل نشو و نمو آن را دور قرار داده است. حالا بادی به این عظمت چه نقشی دارد؟ نقش آن این است که این باد آب را به هم بزند و به حرکت درآورد.