"ثم انشاء سبحانه فتق الاجواء و شق الارجاء، و سکائک الهواء، فأجری فیها ماء متلاطما تیاره متراکما زخاره، حمله علی متن الریح العاصفة ، و الزعزع القاصفة ، فأمرها برده و سلطها علی شده، و قرنها الی حده، الهواء من تحتها فتیق، و الماء من فوقها دفیق"
(سپس خداوند فضاهای باز را خلق کرد و اطراف را باز نمود، و هوای متصاعد را پدید آورد، و در آن آبی روان کرد، آبی که موجهایش متلاطم و پی درپی بود و از بسیاری روی هم میغلطید، آن آب را بر پشت باد تندی که قوی و با صدای بلند بود برنشاند، پس به باد فرمان داد تا آن آب را بازگرداند و محکم نگاهش دارد، و در آن مرز بماند، هوای شکافته در زیر باد بود، و آب جهنده بر بالای آن روان.)
"سکائک" جمع "سکاکة" هوای مرتفع در جو بالا را گویند. حضرت فرمود: خداوند فضا را خلق کرد و در آن فضا یک باد تندی خلق کرد و بر روی آن باد تند آب را خلق کرد و بعد یک باد دومی را خلق کرد که آن باد دوم آبها را به هم میزند و با فشار آب را زیر و رو میکند و در اثر زیر و رو شدن این آبها و حرکت زیاد آن کفها بالا میآید که متراکم میشود؛ و بعد حضرت میفرماید: از آن کفها آسمانها را خلق کرد. ولی روایات دیگری هست از حضرت علی (ع) و از ائمه اطهار(ع) که از آنها استفاده میشود: از آن کف بخارهایی متصاعد میشود که آن بخارها به صورت دود بوده است، دودی که آتش نبوده، از آن بخارها آسمانها خلق شد و از خود کف زمین خلق شد.
در روایتی از امام باقر(ع) نقل شده که فرموده است: "لما اراد الله سبحانه و تعالی ان یخلق السماء امر الریاح فضربن البحر حتی ازبد فخرج من ذلک الموج و الزبد دخان ساطع من وسطه من غیر نار فخلق منه السماء" هنگامی که خداوند اراده کرد آسمان را خلق نماید به بادها دستور داد دریا را به هم زدند تا کف کرد، و از این موج
.jpg)
