آیت‌الله منتظری

خطبه 1 (درس 13)

"و شق الارجاء، و سکائک الهواء، فأجری فیها ماء متلاطما تیاره متراکما زخاره، حمله علی متن الریح العاصفة ، و الزعزع القاصفة ، فأمرها برده و سلطها علی شده، و قرنها الی حده، الهواء من تحتها فتیق، و الماء من فوقها دفیق. ثم أنشاء سبحانه ریحا اعتقم مهبها، و أدام مربها، و أعصف مجراها، و أبعد منشاءها، فأمرها بتصفیق الماء الزخار، و اثارة موج البحار، فمخضته مخض السقاء، و عصفت به عصفها بالفضاء. ترد أوله الی آخره، و ساجیه الی مائره. حتی عب عبابه. و رمی بالزبد رکامه، فرفعه فی هواء منفتق و جو منفهق، فسوی منه سبع سماوات جعل سفلاهن موجا مکفوفا، و علیاهن سقفا محفوظا، و سمکا مرفوعا، بغیر عمد یدعمها، و لا دسار ینظمها، ثم زینها بزینة الکواکب، و ضیاء الثواقب، و أجری فیها سراجا مستطیرا، و قمرا منیرا، فی فلک دائر، و سقف سائر، و رقیم مائر"

در درسهای گذشته خطبه اول نهج البلاغه مطرح بود که در این خطبه حضرت علی (ع) فرمایشاتی راجع به ذات و صفات خدا داشتند. پس از آن که بحث ذات خدا و صفات او تمام شد، حالا حضرت راجع به افعال خدا صحبت می‎کند که افعال خدا عبارت است از همان خلق کردن آدم و عالم، چه عالم مجردات و چه عالم مادیات از آسمانها و زمین و دریاها و سایر موجودات.