آیت‌الله منتظری

سخن روز است" و از این رو نهج البلاغه او میراث جاودانه ای برای انسان است. بسیاری از آثار و میراث فرهنگی گذشتگان مشمول مرور زمان شده، محو گردیده و یا به موزه ها رفته اند و به هرحال به ندرت پایدار مانده اند، برخی از آنها نیز به عنوان تاریخ علم و فرهنگ بشر مورد توجه و استفاده اند نه کارآمدی امروز آنها؛ لیکن نهج البلاغه نه در تاریخ اندیشه، که در نیاز امروز ما پایدار مانده و جاری است؛ نه محدود به زمان است، نه محدود به مکان. چشمه جوشان و گوارای انواع معارف است، و هر کس در درازای عمر خویش دست کم یک دور آن را نخوانده و در آن غور نورزیده باشد به جد زیان دیده است.

پیشینه و اعتبار نهج البلاغه

سید رضی؛ در سن 47 سالگی در اوج شهرت علمی و سیاسی خویش در سال 406 چشم از جهان فرو بست. از میان آثار متعدد او کتاب نهج البلاغه اش شهرتی جهانی دارد، به گونه ای که از هنگام تألیف آن در قرن چهارم تاکنون به زبانهای گوناگون برگردانیده شده و به اثری فناناپذیر مبدل گردیده است. سید رضی از میان گفتار و نوشتار بازمانده از حضرت علی (ع) که در میان کتب آن زمان پراکنده بود، قطعه هایی را که از نظر فصاحت و بلاغت ممتاز بوده برگزیده است؛ لذا اینک جای اندوه فراوان دارد که آنچه در این کتاب گرانسنگ باقی مانده است تنها بخشی از سخنان حکیمانه امام (ع) است. این کتاب که در سال 400 ه' . ق به پایان رسیده شامل 237 خطبه اگر چه در چاپهای گوناگون نهج البلاغه از جهت مقدار متن فرقی نیست لیکن در شماره گذاری، خطبه ها را 236، 237، 239، 241 و یا 242 گفته اند؛ و اختلاف در این است که مثلا یک قسمت دنباله خطبه قبل است یا خطبه جداگانه ای می‎باشد.، 79 نامه و 480 سخن کوتاه است. نهج البلاغه از نظر عمق و محتوا و بلاغت به حدی است که آن را "اخ القرآن" نامیده اند، برخی نیز آن را فروتر از قرآن و فراتر از کلام بشری دانسته اند. این کتاب را می‎توان عالی ترین تفسیر بر قرآن کریم نیز دانست.