ندارد، نه جزء خارجی و نه جزء عقلی و نه جزء وهمی. احدی المعنی است، "احد" که میگویند مثل: (قل هو الله احد) به این معناست که خداوند بسیط است و اجزاء ندارد، و واحد یعنی یک است و دو نیست.
نتیجه گیری از روایت
حضرت علی (ع) فرمود پروردگار ما این چنین است، آن اعرابی که از حضرت پرسید، حضرت فرمود: واحد به چهار معناست، دو معنایش در مورد خدا صحیح نیست، دو معنایش در مورد خدا صحیح است. واحد باب اعداد صحیح نیست، واحدی هم که بگویی خدا یک فرد از طبیعت است این هم صحیح نیست. اما واحد به این معنا که "لا ثانی له" یعنی دومی برایش نیست صحیح است، واحد به معنای بسیط که یعنی خدا مرکب نیست هم صحیح است.
"و کمال التصدیق به توحیده" یعنی بالاترین تصدیق خدا این است که همان طور که هست او را بیابی، حالا آن جوری که هست چگونه است ؟ یعنی واجب الوجود است، و واجب الوجود که شد فقط هستی است و نیستی در ذاتش راه ندارد. و نبودن نیستی در ذات خدا به این معناست که غیرمتناهی است، و وقتی وجود غیرمتناهی شد، پس واحد است و دوم برایش فرض نمی شود.