صفحه ۶۳

نامبرده دلیل متکلمین را نقل می‎کند و سپس ایراداتی به آن وارد می‎سازد. او در مقام نقل دلیل آنان می‎گوید:

"ما انسانها تکالیف و وظایفی عقلی مانند: [لزوم ] شکر منعم (سپاسگذاری از خداوندی که به ما نعمت بخشیده است) و لزوم شناخت آفریدگار عالم داریم که عقل، ما را به انجام آن الزام می‎کند. از سوی دیگر تردیدی نیست که بعثت انبیاء به دلیل آنکه با آوردن تکالیف شرعی همراه است، زمینه را برای عمل به تکالیف عقل مهیا می‎سازد، زیرا عمل به تکالیف شرعی ما را به انجام تکلیف عقلی نزدیک می‎کند (به عنوان مثال، با ادای نماز و پرداخت زکات، بخشی از وظیفه عقلی سپاسگذاری از خداوند نعمت بخش انجام می‎پذیرد) با توجه به این دو مقدمه (و با نظر به تعریف لطف) آشکار می‎شود که وضع قوانین شرعی و ابلاغ تکالیف دینی لطفی است که ما را به ادای تکالیف عقلی خویش نزدیک می‎کند و از آنجا که لطف بر خداوند سبحان واجب است، نتیجه می‎شود که وضع و ابلاغ تکالیف شرعی بر خداوند واجب است. اما ابلاغ تکالیف شرعی بدون بعثت پیامبران ممکن نیست، و چون ذی المقدمة (یعنی ابلاغ تکالیف شرعی) واجب است، مقدمه آن (یعنی بعثت پیامبران) نیز بر خداوند واجب خواهد بود."

وی سپس چندین ایراد بر این دلیل وارد ساخته است که در ذیل به آنها اشاره می‎شود.

ناوبری کتاب