آیت‌الله منتظری

روش انذار و تبشیر پیامبران سابق نیز چنین نبود که هر کس مستقیما توسط پیامبر زمان خود انذار یا تبشیر شود، و چه بسا افرادی با وسایط نمایندگان او هدایت می‎شدند؛ و این معنا در مورد پیامبران اولواالعزم که شریعت آنان برای همه مردم زمانشان بوده کاملا واضح است.

4 - نکته چهارم این که پیام انذار و تبشیر پیامبراسلام (ص) در زمان حیات آن حضرت در حد مقدور گسترش یافت و به بسیاری از مردم آن زمان رسید و تعداد زیادی ایمان آوردند و تعدادی نیز در اثر قصور یا تقصیر ایمان نیاوردند. آنهایی که حقانیت دین اسلام برایشان روشن و مبرهن شده بود و از روی عناد و جحد ایمان نیاوردند کافر محسوب می‎شوند و عذری نزد خداوند ندارند.آیه شریفه (ان الذین کفروا و صدوا عن سبیل الله و شاقوا الرسول من بعد ما تبین لهم الهدی لن یضروا الله شیئا و سیحبط اعمالهم) (سوره محمد، آیه 32) به همین حقیقت اشاره دارد. روشن و بدیهی است که این افراد مورد انذار و تبشیر قرار گرفته اند و از روی عناد و آگاهی ایمان نیاوردند و مانع هدایت دیگران نیز شدند. و آنهایی که در اثر قصور موجود در خودشان یا در نحوه ابلاغ پیام اسلام نتوانستند به حقانیت آن آگاه شوند و بر دین و مسیر سابق خود ماندند پیش خداوند معذورند و از نظر قرآن نیز کافر محسوب نمی شوند، زیرا به نظر قرآن و لغت، کفر به معنای پوشاندن چیزی است و کسی که بدون تقصیر حقانیت اسلام برایش روشن نشده است و در تردید یا جهل مرکب به سر می‎برد حقیقتی را نپوشانده است؛ البته از مزایای معنوی و آخرتی اسلام نیز