شواهد التنزیل،شواهد التنزیل، حاکم حسکانی، ج 1، ص 190. تفسیر البحر المحیط،البحر المحیط، ابی حیان اندلسی، ج 3، ص 278. ینابیع المودة ینابیع المودة، ج 1، ص 351. و فرائدالسمطین.فرائدالسمطین، ج 1، ص 314، حدیث 250.
ب: روایات معتبر منقول از عترت دلالت دارد بر اینکه مراد از "اولی الامر" در آیه مذکور ائمه معصومین (ع) میباشند.
سوم: تطبیق آیاتی بر حضرت مهدی (عج) از دیدگاه اهل سنت و تفاوت آن با تحریف و تأویل
و اما قسمت دوم ادعای نویسنده مبنی بر اینکه: "در قرآن هیچ خبری از این امام زمان کذایی نیست مگر به زور تحریف آیات و تأویل آن به روش باطنیه [...]" نیز ادعایی بی دلیل میباشد؛ زیرا:
تطبیق حقایق کلی قرآن بر بعضی مصادیق، نه از مقوله تحریف است و نه تأویل باطل؛ و در مورد حضرت مهدی (عج) هم حتی بسیاری از بزرگان اهل سنت آیاتی را منطبق بر آن حضرت نموده اند؛ که از آن جمله است:
1 - آیه شریفه: (الذین یؤمنون بالغیب و یقیمون الصلوة ...)سوره بقره، آیه 3. "آنان که به غیب ایمان میآورند و نماز را به پا میدارند".