آیت‌الله منتظری

ب: در اینکه قرآن کتاب هدایت است تردیدی وجود ندارد، اما همه قرآن هادی مردم است و نه فقط بعضی از آن؛ و از جمله آیات قرآن کریم که نقش اساسی در هدایت مردم دارد آیاتی است که مردم را به متابعت از پیامبراکرم (ص) و اهل دانش دعوت می‎نماید. در حقیقت بخشی از معارف و تعالیم دین به طور غیرمستقیم در قرآن مطرح می‎باشد؛ یعنی تعالیمی که از زبان رسول خدا(ص) و یا اهل بیت آن حضرت مطرح شده است.

همه می‎دانیم که بسیاری از ارکان عبادات و حتی بخشی از خصوصیات اصول دین صریحا در قرآن نیامده است و رسول خدا یا عترت آن حضرت آنها را بیان نموده اند. و این منافاتی با آیه (و لا رطب و لا یابس الا فی کتاب مبین)سوره انعام، آیه 59. ندارد؛ زیرا - همان گونه که بیان شد - کلیت قرآن را باید ملاک قرار داد نه فقط بعضی از آن را؛ و آیه (و انزلنا الیک الذکر لتبین للناس ما نزل الیهم)سوره نحل، آیه 44. "و ما ذکر را بر تو نازل کردیم تا برای مردم بیان کنی" صریح است در اینکه "ذکر" یعنی قرآن باید با تبیین آن توسط پیامبراکرم (ص) تواءم باشد، و بدون تبیین دارای نوعی اجمال و سربستگی می‎باشد.

بنابراین طرح نام حضرت مهدی (عج) در کلام پیامبراکرم (ص) کافی بوده و لزومی نداشته است که نامی از آن حضرت در قرآن برده شود.