ثانیا - بر فرض وجود چنین کسی در تاریخ اسلام، او بر اساس بعضی روایات از پایه گذاران غلو در بین مسلمانها بوده است و بعدا برای خود ادعای نبوت و برای حضرت امیر(ع) ادعای خدایی نمود؛ و لذا مطابق بعضی روایات - برفرض صحت - آن حضرت با او و گروهش برخورد تندی نمودند.سفینة البحار، ماده عبد، ص 134.
ثالثا - از مطالبی که در محور دوم این فصل ذکر شد، سستی و بطلان ادعای نویسنده - که عبدالله بن سباء را پایه گذار امامت و وصایت در اسلام دانسته است - به خوبی روشن میشود.
شهرت نام ائمه (ع) در زمان خلفا
از جمله شواهد تاریخی بر اینکه خلفای پیامبر(ص) و نام آخرین آنان یعنی حضرت مهدی (عج) در آن مقطع تاریخی از امور قطعی و روشن بوده این است که عباسیون از این موضوع برای سرکوب بنی امیه و به دست گرفتن قدرت به عنوان خلافت رسول الله حداکثر بهره برداری را نمودند. آنان با طرح مظلومیت و احقیت اهل بیت پیامبر(ص)
.jpg)
